Κατά το έτος 1825 (νομίζω) οι κάτοικοι της παραλίου πόλεως βλέποντες την πρόοδον αυτής, ησθάνθησαν την ανάγκην να δοθή μία ιδιαιτέρα ονομασία εις την πόλιν αυτών. Γενικής όθεν συνελεύσεως συγκροτηθείσης εις τον νεόδμητον Ναόν της Μεταμορφώσεως εξ απάντων των οπωσούν σημαινόντων πολιτών, υπό την Προεδρείαν του τότε απεσταλμένου επάρχου ή Διοικητού, δεν ενθυμούμαι καλώς τον τίτλον της αρχής δι’ ης ήτον περιβεβλημένος παρά της Κυβερνήσεως, Δρόσου Μανσόλα, εγένοντο πολλαί πολλών προτάσεις περί της ονομασίας της πόλεως, τότε μεταξύ των άλλων αναστάς και εγώ, είπα. Κύριοι υπό την σκέπην του Ερμού, Εφόρου του Εμπορίου, συνέστη και προήχθη η πόλις αύτη, δίκαιον και πρέπον δια τούτο νομίζω να την αφιερώσωμεν εις τον Κερδώον Ερμήν , και να την ονομάσωμεν «Ερμούπολιν». Ερμούπολιν! Ερμούπολιν! αντήχησαν πανταχόθεν όλων αι φωναί και συνετάχθη κατά συνέπειαν πρωτόκολλον, το οποίον παραλαβών ο κυρ’ Μανσόλας, ενήργησε παρά τη Κυβερνήσει και έκτοτε καθιερώθη το όνομα της νέας πόλεως «Ερμούπολις». – Λουκάς Ράλλης
Πρωτότυπο έργο: “Λουκά Ράλλη ιδιόγραφοι αναμνήσεις και αποκαλύψεις επεισοδίων της Ελληνικής Επαναστάσεως / Δημοσιευόμεναι ήδη το πρώτον υπό Τιμολέοντος Αμπελά”
Συγγραφέας: Αμπελάς, Τιμολέων Δ.,1850-1926
Πηγή: Βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου Κρήτης
