Τη Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2018 θα προβληθεί η ταινία των αδελφών Ταβιάνι «Το Χάος». Επειδή είναι αρκετά μεγάλη σε διάρκεια η προβολή θα ξεκινήσει στις 19:00
Οι προβολές της βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου Αιγαίου πραγματοποιούνται στο Κτίριο Κορνηλάκη (απέναντι από το Κλειστό Γυμναστήριο Ερμούπολης).
Σας περιμένουμε
Από τη Βιβλιοθήκη
Παρασκευή Κοντού
Χάος (Kaos) | Ώρα: 19:00
1984 | Έγχρ. | Διάρκεια: 189′
Ιταλική ταινία, σκηνοθεσία Αφοί Ταβιάνι με τους: Ομέρο Αντονούτι, Μαργκαρίτα Λοτζάνο, Φράνκο Φρανκι, Τσίτσο Ινγκράσια
Βασισμένη σε διηγήματα του Λουίτζι Πιραντέλο και μουσική του Νικόλα Πιοβάνι
«Είμαι λοιπόν, γιος του Χάους. Και όχι αλληγορικά, μα στην πραγματικότητα, αφού γεννήθηκα κοντά σ’ ένα πυκνό δάσος που οι κάτοικοι του Τζιρζέντι το ονομάζουν Καβούζου, παραφθορά της αρχαίας ελληνικής λέξης Χάος». Luigi Pirandello
Το 1984 οι αδελφοί Taviani γύρισαν την αριστουργηματική ταινία Χάος (Kaos), που το σενάριό της βασίστηκε σε νουβέλες του Luigi Pirandello.
Με φόντο την Σικελία των αρχών του 20ου αιώνα ο νομπελίστας συγγραφέας βυθίζεται στο χάος της ανθρώπινης ψυχής, με τρόπο άλλοτε δραματικό, κι άλλοτε ανάλαφρο, σχεδόν φαρσικό, που πίσω του όμως ενεδρεύει το τραγικό.
Πέντε ιστορίες διαφορετικές μεταξύ τους συνθέτουν μια ποιητική τοιχογραφία της Σικελίας στις αρχές του αιώνα, θίγοντας θέματα όπως: η μετανάστευση και η διάλυση της οικογένειας, ο έρωτας και η επιρροή της φύσης στον ανθρώπινο νου, η επιστροφή του διανοούμενου στην πατρική γη και τις παιδικές μνήμες, η σύγκρουση των κολίγων με τους φεουδάρχες και, φυσικά, ο θάνατος. Στην εισαγωγή της ταινίας, οι σκηνοθέτες αξιοποιούν κινηματογραφικά μόνο μερικές σκηνές από την ιστορία «Το κοράκι του Μιτζάρο», όμως το κοράκι που πετά στον ουρανό με το κουδούνι στο λαιμό του, σηματοδοτεί την αρχή κάθε ιστορίας και λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος των επιμέρους ενοτήτων της ταινίας.
Η πρώτη ιστορία, «Ο άλλος γιος», θίγει το πρόβλημα της μετανάστευσης όταν τα φτωχά χωριά του ιταλικού νότου άδειαζαν από τους νέους άνδρες που έφευγαν στην Αμερική. Κεντρικό πρόσωπο μια τρελή μάνα που στέλνει γράμματα στους ξενιτεμένους γιους της και κρατείται στη ζωή με την ελπίδα της επιστροφής τους. Αξιοσημείωτος είναι ο τρόπος που διαπλέκεται το προσωπικό δράμα της ηρωίδας με τα ιστορικά γεγονότα που συντάραξαν την Ιταλία στα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα.
Η δεύτερη ιστορία «Ο Φεγγαροχτυπημένος», είναι μια αφήγηση γεμάτη ποίηση, λυρισμό αλλά και τρόμο που μιλά για τον έρωτα και για την επίδραση της φύσης στον ανθρώπινο νου. Πρωταγωνιστεί ένα νιόπαντρο ζευγάρι χωρικών που η ζωή του αναστατώνεται όταν η γυναίκα ανακαλύπτει ότι ο άντρας της κάθε πανσέληνο παθαίνει επιληπτικές κρίσεις.
Η τρίτη ιστορία «Το κιούπι», μια σχεδόν σουρεαλιστική ηθογραφία, σατιρίζει με καυστικό τρόπο τις εμμονές και την μισαλλοδοξία. Ένας σκληρός γαιοκτήμονας, καβγατζής και δικομανής, βρίσκει το δάσκαλό του στο πρόσωπο ενός φτωχού τεχνίτη, εφευρέτη κόλλας και επιδιορθωτή πιθαριών.
Η επόμενη ιστορία, η τέταρτη κατά σειρά, «Ανάπαυσιν αιωνίαν…!», είναι μια μελαγχολική θλιμμένη ιστορία. Περιγράφει τις άθλιες συνθήκες κάτω από τις οποίες ζούσαν οι Σικελοί χωρικοί στα χρόνια της φεουδαρχίας. Μια ομάδα χωρικών που δεν έχουν κανένα δικαίωμα, ούτε στη ζωή, ούτε στο θάνατο, προσπαθεί να διεκδικήσει χώρο για την ταφή των νεκρών της. Η αδιάλλακτη στάση του άρχοντα της περιοχής, στον οποίο ανήκουν τα συγκεκριμένα εδάφη, δίνει πολιτικές διαστάσεις στην εν λόγω ιστορία.
Στην τελευταία ιστορία της ταινίας «Συνομιλία με τη μητέρα», εξετάζονται τα μεγάλα θέματα της μνήμης, του χρόνου, της απώλειας. Εδώ ο συγγραφέας επιστρέφει στη γενέθλια γη της Σικελίας για να συναντήσει το φάντασμα της νεκρής μητέρας του, και να συμφιλιωθεί με τον πόνο του θανάτου της.
