ΘΕΑΤΡΟ ΑΠΟΛΛΩΝ: Exotica Erotica Etc.

Φέτος δεν έχουμε καθαρόαιμη Ελληνική ταινία στο πρόγραμμα της Berlinale, όμως ότι πιο κοντινό σε αυτό είναι το Exotica, Erotica, Etc. της Ευαγγελίας Κρανιώτη, που παρουσιάστηκε σήμερα στο Forum, και που αν και Γαλλική παραγωγή, καθώς η Ευαγγελία ζει και εργάζεται εδώ και πολλά χρόνια στο Παρίσι, είναι στην ουσία μια Ελληνική ταινία. Η Κρανιώτη έκανε ένα ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στους Έλληνες και άλλους ναυτικούς, τον τρόπο ζωή τους στο πλοίο, το δέσιμο τους με την θάλασσα, αλλά κυρίως τις σχέσεις τους με τις γυναίκες, πόρνες και όχι που γνωρίζουν στα λιμάνια που πιάνουν.

Η σκηνοθέτης επιλέγει πολλές εικόνες από τα φορτηγά πλοία που ταξιδεύουν στην Μέση του Ωκεανού, σπάζοντας πάγους στον Πόλο ή σε άλλους εξωτικούς προορισμούς, με τα πλοία να σπάνε τα κύματα και τους ναυτικούς να δουλεύουν σε δύσκολες συνθήκες. Η δουλειά του ναυτικού είναι από τις πιο δύσκολες με τον άνθρωπο να πρέπει να αντέχει τις κακουχίες, αλλά και να απολαμβάνει να είναι το πουλί που πετά από λιμάνι σε λιμάνι, χωρίς να κλαίει γι’αυτά που αφήνει, μας λέει ο Έλληνας ναυτικός που κάνει το voice over. Και συνεχίζει “Ο άνθρωπος όταν μπει να ταξιδέψει στην θάλασσα γίνεται πιο μικρός, ξεχνά τις έννοιες του και τα άγχη του, γίνεται τελικά άλλος άνθρωπος”. Πέρα από τους ναυτικούς που αποτελούν το Exotica μέρος του τίτλου, στην ταινία εξέχουσα θέση έχουν και οι γυναίκες όπως είπαμε που σχετίζονται με τους ναυτικούς και κυρίως τους Έλληνες ναυτικούς. Η πρωταγωνίστρια του τμήματος αυτού του ντοκιμαντέρ μιλά Ισπανικά και μας αφηγείται το πως οι Έλληνες ναυτικοί ήταν κάτι το διαφορετικό και πως με αυτούς αισθανόταν σαν να ήταν σε σχέση, θυμωμένη τα ονόματά τους και αγαπώντας τόσο πολύ την χώρα, που τραγουδά “Τα παιδιά του Πειραιά” της Μερκούρη, χωρίς πιθανότατα να έχει καν επισκεφτεί την Ελλάδα.

Η γυναίκα αυτή είναι μια σύγχρονη Πηνελόπη για την ταινία, που περιμένει τους άντρες της έχοντας αναπτύξει μια ιδιαίτερη σχέση μαζί τους. Εκείνοι είναι οι σύγχρονοι Οδυσσέες που όπως η γυναίκα λέει ήταν τόσο εκφραστικοί και αγαπησιάρηδες που οι γυναίκες στις χώρες που πήγαιναν βρίσκονταν σύντομα με δαχτυλίδια αρραβώνων. Η καλύτερη δουλειά για τους χρυσοχόους ήταν οι Έλληνες ναυτικοί…

Η σκηνοθέτης για να γυρίσει την ταινία ταξίδεψε σε 16 χώρες, έζησε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα με τους άντρες των πλοίων, ενώ επισκέφτηκε πολλές πόρνες σε μεγάλα γνωστά λιμάνια ανά τον κόσμο. Το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας, αφήνει στον Έλληνα που θα το δει μια μελαγχολία για την θάλασσα, τους ναυτικούς μας και τις τόσες ιστορίες της λογοτεχνίας και της λαϊκής παράδοσης που έχουν γραφτεί γι’ αυτούς, ενώ ταυτόχρονα μας αφήνει να απολαμβάνουμε τις εικόνες από τα μακρινά ταξίδια αλλά και την εκπληκτική ιστορία της ηλικιωμένης πλέον πόρνης και τις εμπειρίες της με τους Έλληνες ναυτικούς σε σεξουαλικό αλλά και σε συναισθηματικό επίπεδο. [Πηγή: http://cinefreaks.gr]