 |
| Πεινασμένα παιδιά της Ερμούπολης, στη διάρκεια της Κατοχής. | ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΤΟΥ 20ού ΑΙΩΝΑ |
Συνεχίζουμε την έρευνά μας για την περίοδο της γερμανικής και ιταλικής κατοχής στο Αιγαίο στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήταν τα χρόνια που οι διώξεις των κατακτητών, η πείνα, αλλά και η φυγή είτε με την ιδιότητα του πρόσφυγα πολέμου, είτε με την ιδιότητα του υποψήφιου στρατεύσιμου για τις ένοπλες δυνάμεις της Μέσης Ανατολής, ήταν στην καθημερινή ατζέντα.
Ο Γεώργιος Ψιλόπουλος, γεννήθηκε στην Ερμούπολη Σύρου το 1926. Μέλος μίας πολύτεκνης οικογένειας που είχε έξι αγόρια και ένα κορίτσι. Η οικογένεια έδωσε το δικό της φόρο αίματος στον ελληνοϊταλικό πόλεμο στο μέτωπο της Αλβανίας, αφού το μεγαλύτερο αγόρι από τα έξι σκοτώθηκε στον πόλεμο και ο δεύτερος ο Νότης (γενν.1920) πήγε στη Μέση Ανατολή.
Όπως έχουμε ήδη παρουσιάσει στην έρευνά μας η Σύρος και ακόμα περισσότερο η Ερμούπολη, πλήρωσαν με χιλιάδες ανθρώπινες ζωές την περίοδο του λιμού.
Ο Γ. Ψιλόπουλος θυμάται και δηλώνει: «Είχε συσσίτιο και πηγαίναμε με την κατσαρόλα να φάμε. Μας έδιναν και λίγο ψωμί με το δελτίο, που ο μικρότερος μου αδελφός το έκρυβε για να το φάει μαζεμένο και εγώ με έναν άλλο αδελφό μας του το κλέβαμε κι έκλαιγε. Τρώγαμε και τσικνήθρες (τσουκνίδες) και μολόχες. Εγώ από την αναλαδιά είχα πρηστεί λίγο».
Συνεχίζοντας, μας αναφέρει για τη μαύρη αγορά, αλλά και για το αν υπήρχαν παράνομα ραδιόφωνα στη Σύρο: «Δεν ξέρω αν υπήρχε μαύρη αγορά, ως προς την πείνα στα χωριά είχαν να φάνε ενώ στην πόλη πεθαίνανε, Δεν γνωρίζω ποια ήταν η κατάσταση στον τομέα της αλιείας, ενώ κάποιοι είχαν παράνομα ραδιόφωνα και άκουγαν τι γινόταν».
Oι δηλώσεις του κ. Ψιλόπουλου σε συνδυασμό και με τις προηγούμενες μαρτυρίες από τη Σύρο, που έχουμε δημοσιεύσει, αλλά και το βιβλίο – ντοκουμέντο της Σέιλα Λεκέρ υπό τον τίτλο «Το νησί του Μουσολίνι – Φασισμός και ιταλική κατοχή στη Σύρο», επιβεβαιώνουν το σχετικό «κράτημα» των αγροτικών πληθυσμών, που σε συνθήκες πείνας, με τη μικρή τους αγροτική παραγωγή μπόρεσαν να συντηρηθούν, ενώ στην πόλη το πρόβλημα της πείνας πήρε δραματικές διαστάσεις.
Αν και σε σχέση με άλλα νησιά η Σύρος δεν τροφοδότησε μαζικό προσφυγικό ρεύμα, οι περιπτώσεις ανθρώπων που έφυγαν για τη Μέση Ανατολή έρχονται να προστεθούν στο μεγάλο ρεύμα των νησιών κυρίως του βορειοανατολικού Αιγαίου και αρκετών νησιών από τα Δωδεκάνησα.
Ευχαριστούμε για άλλη μία φορά τα Γενικά Αρχεία Ν. Κυκλάδων, για την πολύτιμη συνεργασία τους.
Πηγή:ert.gr
