Σε αυτή την κρίσιμη και δύσκολη για όλους μας περίοδο που διανύουμε σε ατομικό, εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο λόγω της έκτακτης υγειονομικής ανάγκης, συνεχίζουμε να “ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ” με δύναμη, αισιοδοξία και διέξοδο τον πολιτισμό.
Εμπλουτίζουμε με τιμητικό αφιέρωμα τη σελίδα του Θεάτρου “ΑΠΟΛΛΩΝ” με αφορμή τα 20 χρόνια από την επαναλειτουργία του αποκατεστημένου στην αρχική του μορφή Θεάτρου και της αδιάλειπτης λειτουργίας του.
2000-2020 ΘΕΑΤΡΟ “ΑΠΟΛΛΩΝ”
20 ΧΡΟΝΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΝΑΠΝΟΕΣ …
Το εμβληματικό και απαράμιλλης ομορφιάς, Ιστορικό Δημοτικό Θέατρο μας “ΑΠΟΛΛΩΝ”, σήμα κατατεθέν του ένδοξου καλλιτεχνικού παρελθόντος, από το 2000 απόκτησε ξανά πνοή. Σε όλη την εικοσάχρονη ζωή του, τιμά ισοδύναμα πληθωρικά και ισάξια ποιοτικά, πολιτιστικές εκδηλώσεις σε όλη τη διάρκεια του έτους, με παράδοση, κύρος και αντοχή.
ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους εκείνους που κόπιασαν και στήριξαν με κάθε τρόπο τις προσπάθειες αποκατάστασης και όχι μόνο, για να έχουμε σήμερα όλοι εμείς να καμαρώνουμε και να απολαμβάνουμε ένα Θέατρο μοναδικό στην Ελλάδα που ακτινοβολεί διεθνώς, το θαυμάζουν και υποκλίνονται.
Με αίσθημα ευθύνης για κάθε θεατρικό προγραμματισμό οφείλουμε και θα καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια με σεβασμό αλλά και αντίσταση σε ότι απειλεί τη γνησιότητα και την ποιότητά του καθώς και την περιφρούρηση των ένδοξων στιγμών της θεατρικής παράδοσης της Σύρου.
ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ …
“Η θεατρική ιστορία της Ερμούπολης συμβαδίζει με το ιστορικό της δημιουργίας της…” – ΜΑΡΚΟΣ ΦΡΕΡΗΣ
Η θεατρική ιστορία της Ερμούπολης ξεκινάει από το 1826, όταν μια ομάδα ερασιτεχνών ηθοποιών σε παραπήγματα, με το έργο “Νικήρατος” της Ευανθίας Καϊρη, έριξαν τον πρώτο σπόρο στο έδαφος που απεδείχθη αρκετά γόνιμο, εξηγώντας έτσι και τη φυσική έφεση των Συριανών στον πολιτισμό και στο θέατρο ιδιαίτερα.
Το 1830 δημιουργείται η πρώτη θεατρική σκηνή της νεότερης Ελλάδας. Μετά το 1840 που αρχίζει η περίοδος του Ιταλικού μελοδράματος γίνεται σημαντική η ανάγκη για ένα μόνιμο και οργανωμένο θέατρο. Στις 20 Απριλίου του 1864 (δύο χρόνια μετά τη θεμελίωσή του, σε σχέδια του δημοτικού αρχιτέκτονα Πιέτρο Σαμπό) γίνονται με επισημότητα τα εγκαίνια του Θεάτρου “Απόλλων” με το έργο “Ριγκολέτο” του Βέρντι.
Το Θέατρο ακολουθεί τη μοναδική πορεία και ευημερία της Ερμούπολης γνωρίζοντας χρόνια χρυσής ακμής, ακόμα και όταν είχε αρχίσει να γίνεται αισθητή η οικονομική παρακμή της πόλης, από τις αρχές του 20ου αιώνα ως τον Μεσοπόλεμο.
Ο “Απόλλωνας” υπήρξε πολιτιστικό πρότυπο για τη Συριανή κοινωνία δημιουργώντας ένα έμπειρο κοινό με οξύ θεατρικό κριτήριο, γούστο και άποψη.
Στη διάρκεια της Κατοχής το Θέατρο χρησιμοποιήθηκε από τους κατακτητές για την προβολή Ιταλικών και Γερμανικών ταινιών. Μετά την απελευθέρωση συνέχισε να λειτουργεί ως κινηματογράφος φιλοξενώντας σποραδικά και θεατρικές παραστάσεις.
Το θεατρικό έργο “ΣΚΙΑ” του Ντάριο Νικοντέμι με την Μαρίκα Κοτοπούλη το 1953, αποτελεί την τελευταία θεατρική αναλαμπή του Θεάτρου και την τελευταία, επίσης, παράσταση της ζωής της σπουδαίας ηθοποιού. Στη συνέχεια το Θέατρο χαρακτηρίστηκε ακατάλληλο για τη στερεότητά του και το 1959 αποφασίστηκε από το Δήμο η ανακαίνισή του, η οποία ξεκίνησε το 1970 προκαλώντας μεγάλη αλλοίωση στο εσωτερικό του.
Η αποκατάσταση στην αρχική του μορφή γίνεται πάγιο αίτημα της Συριανής κοινωνίας και των πολιτιστικών συλλόγων. Είναι μια σπίθα που συνεχώς φουντώνει. Μια ομάδα ανθρώπων με ιδέες, όνειρα και ελπίδες αγωνίζονται με κάθε τρόπο για την αποκατάσταση του Ιστορικού “Απόλλωνα”. Ενα πανό στην πρόσοψή του “ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΑΤΕ”, μαρτυρούσε την αγωνία για το ξεχωριστό Συριανό Θέατρο και το μήνυμα φτερούγιζε απ´άκρη σ´άκρη σ´όλη τη χώρα μέσω του Τύπου διευρύνοντας παράλληλα και τον κύκλο των φίλων του Θεάτρου.
Με τεράστιες δυσκολίες από το 1978 μέχρι και το 2000 η συμβολή των ερασιτεχνικών θιάσων της Σύρου ήταν διαρκώς σημαντικά αυξανόμενη. Με τις παραστάσεις τους έδιναν ζωντάνια στο Θέατρο “γιαπί “. Η επιμονή και η υπομονή της εκάστοτε δημοτικής αρχής και της Συριανής κοινωνίας απέδωσαν.
Η αποκατάσταση του Θεάτρου ξεκίνησε τη δεκαετία του ’90 και ολοκληρώθηκε το 2000, βασισμένη σε σχέδια του αρχιτέκτονα Πέτρου Δ. Πικιώνη και με χρηματοδότηση από πόρους της Ε.Ε και του Υπουργείου Πολιτισμού. Το 1998 ο ζωγράφος Δημήτρης Φόρτσας το κόσμησε με νέες εξαιρετικές όροφογραφίες. Έτσι, 45 χρόνια μετά, στο ήμισυ του πρώτου θέρους της νέας χιλιετίας, το ανακαινισμένο Ιστορικό Θέατρο “ΑΠΟΛΛΩΝ” εγκαινιάστηκε τη ΔΕΥΤΕΡΑ 17 Ιουλίου 2000 και ώρα 20:00 με εναρκτήριο έργο τον “ΒΑΦΤΙΣΤΙΚΟ” του Θεόφραστου Σακελλαρίδη από την Όπερα Δωματίου Αθηνών.
Αυτοτελές Τμήμα Πολιτισμού Δήμου Σύρου – Ερμούπολης
