Η παιδικότητα είναι το σύνολο των ιδιοτήτων που χαρακτηρίζουν το παιδί, κυρίως η αγνότητα, η αθωότητα, η ειλικρίνεια, ο αυθορμητισμός και η ευπιστία. Ότι πιο σπουδαίο μπορεί να διατηρήσει κανείς!
Ο Σύλλογος Βορειοελλαδιτών Σύρου, μέσα από το θεατρικό εργαστήρι, ευελπιστεί να προσφέρει στα παιδιά ώρες χαράς και δημιουργικής απασχόλησης. Το παιδικό θεατρικό εργαστήρι λειτούργησε το 2010, υπό την επίβλεψη της τότε υπεύθυνης κ. Βέτας Αποστολίδου – η οποία είχε και την ιδέα της δημιουργίας του θεατρικού εργαστηρίου. Τα προηγούμενα χρόνια τα παιδιά είχαν τη χαρά και την ικανοποίηση να ανεβάσουν τις θεατρικές τους παραστάσεις στο θέατρο Απόλλων όπως “Το όνειρο του σκιάχτρου”, “Κωμοδύσσεια” καθώς και “Των παραμυθιών εικόνες”.
Στο θεατρικό εργαστήρι, κάτω από την επίβλεψη της εμψυχώτριας, τα παιδιά μαθαίνουν να παίζουν ομαδικά, να αναπτύσουν την αυτοπειθαρχία τους και να πλουτίζουν το λεξιλόγιό τους. Μαθαίνουν να εκφράζονται και με άλλα μέσα, πέρα απ’ το λόγο, όπως με τα μάτια, με τα χέρια, το πρόσωπο, το σώμα, που κανείς δεν τα έμαθε να τα χρησιμοποιούν. Το θέατρο, λειτουργώντας μέσα στην ομάδα, επιτρέπει στα παιδιά ν΄ αποκτούν σχέσεις παραδοχής, εμπιστοσύνης, αλληλοεκτίμησης, αλληλοκατανόησης, αλληλοβοήθειας. Ακόμη το θέατρο εστιάζεται γύρω από κανόνες δικαίου και ηθικές αξίες, τι είναι συμφωνημένο και τι μη, που τα παιδιά μαθαίνουν αβίαστα να σέβονται και να τηρούν. Με δυο λόγια τα παιδιά διασκεδάζουν, είναι ευτυχισμένα. Η προσωπικότητα του παιδιού ανθίζει, μαθαίνει εύκολα δίχως καταπίεση ή εξάρτηση.
Στο θεατρικό εργαστήρι τα παιδιά , με τα παιχνίδια και τις πρόβες για το έργο που θα ανεβάσουν στο τέλος της σεζόν , έρχονται σε επαφή με την τέχνη του θεάτρου. Το θέατρο είναι ένα από τα τελευταία μέσα – οχυρά ελεύθερης ανάπτυξης της παιδικής φαντασίας. Η εξοικείωση του παιδιού με το θέατρο πρέπει να γίνεται από πολύ νωρίς. Το παιδί έχει δίψα να παίξει, ν’ αναπαραστήσει, ν’ αυτοσχεδιάσει.
Ο Κωστής Παλαμάς έγραφε: “Θυμάμαι τα παιχνίδια που έπαιζα παιδί, που αυτοσχεδίαζα, γινόμουν αράδα – αράδα δεσπότης, στρατηγός, λιμαδόρος, φλυαρούσα, ξεφώνιζα, έπιανα γνωριμίες με τους τοίχους, είχα δοσοληψίες με τα μυρμήγκια της γλάστρας….”.
Όμως και τα μεγαλύτερα ”παιδιά” χρειάζονται ένα διάλειμμα από τη δύσκολη καθημερινότητα. Στο θεατρικό τμήμα των ενηλίκων μπορεί κανείς να βρει μια διέξοδο, ένα χαμόγελο και ν΄ ανακαλύψει κάτι από το παιδί που κρύβεται μέσα του… Η γνήσια παιδικότητα βρίσκεται σε όλους τους ανθρώπους όλων των ηλικιών. Μέσα από το θέατρο, μέσα από ένα ρόλο, μια παντομίμα, ένα παιχνίδι η χαμένη παιδικότητα ενός ενήλικα έχει την ευκαιρία – έστω και για λίγο – να επιστρέψει…Με το θέατρο είναι σαν ν΄ ανακαλύπτεις τη ζωή από την αρχή. Τα μέλη του εργαστηρίου αναπτύσσουν τις ατομικές δεξιότητες, καλλιεργούν την ικανότητα να συνυπάρχουν, ενισχύοντας τη μοναδικότητά τους. Ανακαλύπτουν προσωπικές ικανότητες και μέσα από το μοίρασμα και την έκθεση, αποκτούν αυτοπεποίθηση. Στο θεατρικό εργαστήρι έχεις τη χαρά να παίζεις και τη χαρά να συναντάς ανθρώπους.
Φέτος ο σύλλογος συνεργάζεται με μια νέα εμψυχώτρια. Η κ. Ελένη Βουτσίνου είναι απόφοιτος – μεταξύ άλλων – της Παιδαγωγικής Σχολής Θεάτρου του Λ.Κουρετζή και μέλος του Ελληνικού Κέντρου Εμψυχωτών Θεατρικού Παιχνιδιού – Παιδαγωγικής θεάτρου. Ως παιδαγωγός θεάτρου συμμετείχε στο κλιμάκιο θεατρικού παιχνιδιού του προγράμματος “Μελίνα”, με προγράμματα σε 80 σχολεία σ΄ όλη την επικράτεια. Εργάστηκε στην παιδική σκηνή του θεάτρου Ημέρας στους Αμπελόκηπους ως εμψυχώτρια αλλά και ως ηθοποιός. Ο σύλλογος θέλει να ευχαριστήσει την κ. Ειρήνη Δράκου, η οποία υπήρξε ο καταλυτικός κρίκος της γνωριμίας του θεατρικού εργαστηρίου με την κ. Βουτσίνου.
Με σεβασμό στην παιδική ψυχολογία και με την πίστη ότι το θέατρο έχει θεραπευτική αξία, το θεατρικό εργαστήρι προετοιμάζει τις νέες του παραστάσεις.
- Παιδικό Τμήμα | Ώρες λειτουργίας: Παρασκευή και Σάββατο 17.00-19.00
23 Δεκεμβρίου – Θέατρο Απόλλων: Χριστουγεννιάτικη παράσταση “H Αγέλαστη Πολιτεία και οι καλικάντζαροι”.
Τέλος σεζόν: “Ο Μάγος των χρωμάτων”, του Γιάννη Ξανθούλη
- Τμήμα Ενηλίκων | Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα 17.30-19.30
Θεατρική παράσταση: “Ο Πεταλουδόσαυρος” , ένα από τα πιο ευφάνταστα παραμύθια του Ευγένιου Τριβιζά. Μέσα από τις περιπέτειες του ο Πεταλουδόσαυρος γίνεται σύμβολο όλων εκείνων που αρνούνται να θυσιάσουν “τα πολύχρωμα φτερά τους” στο βωμό της αποδοχής και της ομοιομορφίας.