Από τις συλλογές τις Εθνικής Πινακοθήκης.
Η θάλασσα, συνδεδεμένη άμεσα με τη ζωή του ελληνικού λαού και την ιστορία, αποτέλεσε πηγή έμπνευσης και καλλιτεχνικής δημιουργίας από το τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα και σε όλη την πορεία της σύγχρονης τέχνης.
Τα έργα της έκθεσης προέρχονται από την Εθνική Πινακοθήκη και το Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου.
Η έκθεση χωρίζεται σε τρεις (3) ενότητες, με βάση χρονολογικά και μορφολογικά κριτήρια. Στην πρώτη περιλαμβάνονται έργα των μεγάλων θαλασσογράφων μας Κωνσταντίνου Βολανάκη, Βασίλειου Χατζή και Ιωάννη Αλταμούρα, στα οποία διαφαίνονται οι πρώτες επιδράσεις του Ιμπρεσιονισμού. Στην δεύτερη, στεγάζονται πίνακες των καλλιτεχνών που επιχειρούν και πετυχαίνουν να δημιουργήσουν τον πρώτο αυθεντικό ελληνικό υπαιθρισμό, αντλώντας διδάγματα από τα μεταϊμπρεσιoνιστικά κινήματα, ιδιαίτερα του Παρισιού. Το κύριο μέλημά τους είναι να αποδώσουν με χρώμα την ιδιαίτερη ποιότητα του ελληνικού φωτός. Χαρακτηριστικοί εκπρόσωποι αυτού του πρώιμου ελληνικού μοντερνισμού των αρχών του 20ού αιώνα είναι οι Κωνσταντίνος Μαλέας, Νικόλαος Λύτρας, Κωνσταντίνος Παρθένης, Μιχάλης Οικονόμου κ.ά. Τέλος, η τρίτη αντιπροσωπεύεται από πίνακες παλαιότερων και νεότερων καλλιτεχνών που ανήκουν σε ποικίλες τάσεις. Εκπρόσωποι ή επίγονοι της Γενιάς του ’30, όπως οι Νίκος Χατζηκυριάκος–Γκίκας, Γεράσιμος Στέρης και Αγήνωρ Αστεριάδης, συστεγάζονται σ’ αυτή την ενότητα με καλλιτέχνες όπως οι Θάνος Τσίγκος, Θεόδωρος Στάμος, Πάρις Πρέκας, Γιάννης Γαΐτης, Παναγιώτης Τέτσης, Κώστας Τσόκλης, που έδωσαν το προσωπικό τους στίγμα στη σύγχρονη ελληνική τοπιογραφία.
Η έκθεση είναι υπό την επίβλεψη της Διευθύντριας της Εθνικής Πινακοθήκης κ. Μαρίνας Λαμπράκη – Πλάκα.
Επιμέλεια Έκθεσης: Λαμπρινή Καρακούρτη – Ορφανοπούλου, Ιστορικός Τέχνης Εθνικής Πινακοθήκης Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτζου.
Διάρκεια: 3 Ιουλίου έως 16 Αυγούστου 2015