Ο Δήμος Σύρου – Ερμούπολης μετά την πρόσφατη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου (ΑΔΑ: ΨΧ6ΑΩΗΟ-97Ω) θα αιτηθεί τη δωρεάν παραχώρηση χρήσης του γνωστού ως «Εργοστάσιο Λαδόπουλου» ιδιοκτησίας Δημόσιας Υπηρεσίας Απασχόλησης (πρώην Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας – Ο.Α.Ε.Δ.) για τουλάχιστον πενήντα έτη με σκοπό τη δημιουργία Υπαίθριου Χώρου Πολιτισμού με ίδιους πόρους ή χρηματοδότηση ΕΣΠΑ.
Εντός του χώρου αυτού, επί της οδού Λαδόπουλου, συνολικού εμβαδού 7.642 τ.μ., λειτούργησε η «Βιομηχανία κλωστηρίων και υφαντήριο Λαδόπουλου Εν Σύρω» που ιδρύθηκε το 1895 από την οικογένεια Λαδόπουλου, ενώ σήμερα στο χώρο έχουν απομείνει λιγοστά τμήματα από την προϋπάρχουσα τοιχοποιΐα.

Ο Δήμος Σύρου -Ερμούπολης – δια του Δημάρχου αυτού – έχει προβεί σε προφορικές συνεννοήσεις με την κ. Πολυχρονιάδου Όλγα, προϊσταμένη του Τμήματος Στέγασης (Διεύθυνση Ακίνητης Περιουσίας & Στεγαστικής Συνδρομής (Π) της Γενικής Διεύθυνσης Υποστήριξης & Ψηφιακής Διακυβέρνησης της Δ.ΥΠ.Α) με σκοπό τη δωρεάν παραχώρηση χρήσης του προαναφερθέντος ακινήτου στο Δήμο Σύρου -Ερμούπολης για τουλάχιστον πενήντα (50) έτη με σκοπό τη δημιουργία Υπαίθριου Πολιτιστικού Χώρου, όπως προαναφέραμε. Για τη διαμόρφωση και αποκατάσταση του χώρου ο Δήμος προτίθεται να προβεί σε εργασίες αξιοποιώντας ίδιους πόρους ή πόρους του Ε.Σ.Π.Α. (Εταιρικό Σύμφωνο για το Πλαίσιο Ανάπτυξης)
Η δημιουργία ενός νέου υπαίθριου πολιτιστικού χώρου πλησίον του μελλοντικού νέου λιμένα της Σύρου, θα αναβαθμίσει την περιοχή και ο τόσο ιστορικός χώρος θα αποκατασταθεί και θα αναδειχθεί. Παράλληλα μετά τις δυσκολίες που παρουσιάστηκαν στον Πολιτιστικό Χώρο «Μάνος Ελευθερίου», ένας τέτοιος χώρος πλησίον και χώρου στάθμευσης αλλά και εκτός Ερμούπολης, ώστε να αποσυμφορεθεί το κέντρο, είναι ιδανικός.
ΤΟ ΚΛΩΣΤΟΫΦΑΝΤΟΥΡΓΕΙΟ
Το κλωστοϋφαντουργείο χτίστηκε στην άκρη της Ερμούπολης, στον δρόμο που οδηγεί στην Ποσειδωνία και στον χώρο του πρώην βυρσοδεψείου Καλουτά που το αγόρασε σε πλειστηριασμό το 1893 ο Εμμανουήλ Λαδόπουλος. Πρόκειται για ένα επίμηκες κτίριο με αραιά παράθυρα, χαρακτηριστικό της βιομηχανικής αρχιτεκτονικής του τέλους του 19ου αιώνα, αλλά και της ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής της Ερμούπολης. Το εργοστάσιο διέθετε στο ξεκίνημά του (1895) 10.000 ατράκτους και άλλα μηχανήματα της πιο προηγμένης τεχνολογίας, και απασχολούσε 250-300 άτομα, τα περισσότερα από τα οποία ήταν κορίτσια, αριθμός που αυξήθηκε σημαντικά τα επόμενα χρόνια. Οι ώρες εργασίας κυμαίνονταν μεταξύ 10 και 12. Τα παραγόμενα προϊόντα, όπως φαίνεται σε έντυπο παραγγελιών του 1921, ήταν: «δρίλλια, αλατζάδες, εσωφόρια, στρωματσόπανα, φορέματα, οξφόρτια, υφάσματα χακή, πετσέτες, τραπεζομάνδηλα, προσόψια χνουδάτα, προσόψια φακωτά, σενδόναι χνουδωταί διά λουτρά».
Οι οικονομικές δραστηριότητες της οικογένειας Λαδόπουλου στη διάρκεια τεσσάρων γενεών, στο διάστημα 1823-1945, προβάλλουν το προφίλ μιας επιχείρησης ευέλικτης και ευπροσάρμοστης στις ευκαιρίες που παρουσιάζονται στην οικονομία της Ερμούπολης αλλά και στα αδιέξοδα που φέρνουν οι αλλαγές των καιρών. Η προσωπικότητα των μελών της οικογένειας έπαιξε καίριο ρόλο στην αντίληψη των πραγμάτων και την ανάληψη των πρωτοβουλιών. υπήρξαν διπλωμάτες, έχοντας αναπτύξει και «γαμήλιες στρατηγικές», συμμετείχαν σε δημοτικές και τοπικές δραστηριότητες, και κάποιοι ασχολήθηκαν με την εθνική πολιτική.
Πηγή: Κατάλογος Έκθεσης “ΤΟ ΧΡΗΜΑΤΟΚΙΒΩΤΙΟ” / ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ