Αυτήν την Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου στις 19.00, στη συνέχεια του αφιερώματος στον μεγάλο Ρώσσο σκηνοθέτη Σεργκέι Αϊζενστάιν, θα προβάλλουμε τις ταινίες “Η Απεργία”.
Η προβολή θα γίνει από ψηφιοποιημένα VHS.
Παρακαλούμε να είστε στην ώρα σας ώστε να μη ενοχλούνται οι υπόλοιποι θεατές και μην ξεχνάτε να αφήσετε το αυτοκίνητό σας στο κοντινό χώρο στάθμευσης.
Σας περιμένουμε!
Σημ. Οι προβολές της βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου Αιγαίου πραγματοποιούνται στο Κτίριο Κορνηλάκη (απέναντι από το Κλειστό Γυμναστήριο Ερμούπολης).
(το προτελευταίο λεωφορειάκι φεύγει στις 21.20 και το τελευταίο στις 22.00)
Από τη Βιβλιοθήκη
Αλίκη Τσουκαλά
19.00 | Η Απεργία (Stachka / Strike)
Σινεφίλ 1925 | Ασπρόμ. | Διάρκεια: 94′
Σοβιετική ταινία, σκηνοθεσία Σεργκέι Μ.Αιζεστάιν
Με τους: Γκριγκόρι Αλεξαντρόφ, Μαξίμ Στράουχ
Με τους: Γκριγκόρι Αλεξαντρόφ, Μαξίμ Στράουχ
Οι εργαζόμενοι ενός εργοστασίου στην τσαρική Ρωσία εξεγείρονται και κηρύσσουν μαζική απεργία, τα αιτήματα της οποίας δεν θέλουν να ικανοποιήσουν με κανένα τρόπο οι ιδιοκτήτες.
Τυπικό δείγμα σοσιαλιστικού ρεαλισμού, το οποίο η ρηξικέλευθη σκηνοθετική προσέγγιση του πρωτοεμφανιζόμενου Σεργκέι Αϊζενστάιν μετατρέπει σε πρώιμο κινηματογραφικό αριστούργημα. [Πηγή]
Η «Απεργία» (Strike / Stachka – 1925) αποτελεί την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του πρωτοπόρου Σοβιετικού σκηνοθέτη Σεργκέι Αϊζενστάιν. Μία δημιουργία γεμάτη συμβολισμούς και αντιθέσεις. Το φιλμ, αφηγείται τη διενέργεια και καταστολή μιας απεργίας κάνοντας χρήση του μεταφορικού μοντάζ, δημιουργώντας εντυπώσεις μέσα από τη διαδοχική διαλεκτική σύγκρουση των εικόνων.
Με στόχο τον προβληματισμό του θεατή και τη δημιουργία της σύνθεσης, παρακολουθούμε σκηνές με συναρπαστικό μοντάζ, κινηματογραφική καινοτομία και σουρεαλιστικά πλάνα, που απεικονίζουν την επική μάχη ανάμεσα στο προλεταριάτο και τους καπιταλιστές.
Αξίζει επίσης να σημειώσουμε πως αν και η ταινία γυρίστηκε με πενιχρό κεφάλαιο, η τεχνική του Αϊζενστάιν, που ήταν μόλις 26 χρονών, είναι ολοζώντανη. Η «Απεργία» (Strike / Stachka – 1925), θα αποτυπώσει για πρώτη φορά στην μεγάλη οθόνη, το θεωρητικό όραμά του δημιουργού, μέσα από θεατρικές αναφορές, αλλά παράλληλα αποτελεί και την πρώτη απόπειρα του Αϊζενστάιν να εκφράσει τις ιδέες του μέσω της τεχνικής του μοντάζ και των διαδοχικών συμβολισμών. [Πηγή]
