Αυτήν την Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011 ξεκινάμε το αφιέρωμα στον σπουδαίο Luchino Visconti συνιδρυτή του ιταλικού νεορεαλισμού και σκηνοθέτη αριστουργηματικών μεταφορών μυθιστορημάτων στην οθόνη.
Η πρώτη ταινία θα προβληθεί στις 7.30 μμ και ΠΡΟΣΟΧΗ η δεύτερη στις 10.00 μμ.
«Γεννημένος στο Μιλάνο του 1906, ο Visconti υπήρξε γόνος αριστοκρατικής οικογένειας, με ιδιαίτερους καλλιτεχνικούς δεσμούς. Μεγαλωμένος μέσα στο θέατρο και τη μουσική, καλλιέργησε όλα εκείνα τα απαραίτητα χαρακτηριστικά που μερικές δεκαετίες αργότερα θα τον έκαναν να λάμψει στον χώρο της τέχνης- παραδόξως, όχι μονάχα της έβδομης. Σε ηλικία 13 ετών δίνει το πρώτο του ρεσιτάλ βιολοντσέλου, ενώ ήδη έχει αρχίσει να ασχολείται με τη κλασσική σύνθεση. Η εξοικείωσή του με τη μουσική θα τον ακολουθεί μέχρι το τέλος και θα του χαρίσει στιγμές μεγάλης δόξας, λιγότερο γνωστές στο κοινό. Πόσοι γνωρίζουν, άλλωστε, πως υπήρξε ο επί δεκαετίας σκηνοθέτης της Maria Callas; Ο κινηματογράφος, όμως, θα γίνει το πρώτο έδαφος σποράς των παθών του. Στη σκιά του ναζισμού και της φασιστικής Ιταλίας, τη εφιαλτικότερη περίοδο για τους ευρωπαίους δημιουργούς, ο καλοαναθρεμμένος ευγενής θα μεταμορφωθεί σε έναν «κόκκινο αριστοκράτη» -όπως τον είχαν χαρακτηρίσει- και θα στρέψει την κάμερά του στο πρόσωπο της νοσηρής πραγματικότητας που τον περιβάλει.»
http://www.cinemanews.gr/v5/classic.php?n=1817
http://www.cinemanews.gr/v5/classic.php?n=1817
Το αφιέρωμα μας θα κρατήσει 4 εβδομάδες και οι προβολές θα γίνουν 7 και 14 Δεκεμβρίου και θα συνεχιστούν μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων στις 11 και 18 Ιανουαρίου 2012.
Οι ταινίες του Visconti είναι μεγάλες και σε διάρκεια, για αυτό παρακαλούμε πολύ να έρχεστε στην ώρα σας.
Ιδιαίτερα παρακαλούνται οι θεατές που έρχονται για την δεύτερη ταινία να περιμένουν στο ισόγειο μέχρι να τελειώσει η πρώτη προβολή για να μην ενοχλούνται οι θεατές της πρώτης προβολής.
Επίσης μην ξεχνάτε να αφήνετε τα οχήματά σας στο κοντινό χώρο στάθμευσης.
Σας περιμένουμε!
Από την Βιβλιοθήκη
Αλίκη Τσουκαλά
Από την Βιβλιοθήκη
Αλίκη Τσουκαλά
———————
Λίγα λόγια για τις ταινίες
19.30 | Οι καταραμένοι (La caduta degli Dei / Damned) 1969
Σενάριο: Nicola Badalucco, Enrico Medioli, Luchino Visconti
Παίζουν: Helmut Berger, Dirk Bogarde, Ingrid Thulin, Umberto Orsini, Helmut Griem
Μια από τις κορυφαίες ταινίες του Βισκόντι και μία από τις καλύτερες αναπαραστάσεις της Γερμανίας στο δεύτερο μισό του Μεσοπολέμου. Ξεκινώντας από την ακμή του αστικού κατεστημένου, ο Βισκόντι παρουσιάζει την πανίσχυρη οικογένεια φον Έσεμπεχ στην ακμή της, ως την κυριότερη βιομηχανική οικογένεια της χώρας και πρώτη στην παραγωγή όπλων.
Mε την πάροδο του χρόνου και ενώ οι μηχανορραφίες δίνουν και παίρνουν, ανατέλλει μαζί με το Ναζισμό και η δύναμη της Παρακμής, η οποία εκπροσωπείται στην οικογένεια από το νεαρό Μάρτιν. Με το κάθε μέλος της οικογένειας να συμβολίζει και κάτι διαφορετικό, βλέπουμε τα πάντα να καταρρέουν μπροστά στην άνοδο της αρρωστημένης νέας πραγματικότητας, μέχρι την καθιέρωση αυτής σε πραγματικό κατεστημένο.
Μια ταινία μαγική, εξπρεσσιονιστική, γεμάτη από σκηνές ανθολογίας και πλούσιο casting, όπου ξεχωρίζει ο πρωτοεμφανιζόμενος Χέλμουτ Μπέργκερ, μέσα σε μια πλειάδα βετεράνων ηθοποιών. Ο ίδιος ο Νονός του Κόπολα, γυρισμένος 3 χρόνια μετά, θα έμοιαζε σχεδόν με απλοϊκό κακέκτυπο των Καταραμένων, αν δεν ήταν ταινία προερχόμενη από βιβλίο. Ο Βισκόντι φτάνει με αυτή του την ταινία στο αποκορύφωμά του (τόσο της Τέχνης, όσο και της διαστροφής) και ξεκινά μία από τις κορυφαίες τριλογίες στο σινεμά, η οποία ολοκληρώθηκε με το Θάνατο στη Βενετία και το Λούντβιχ.
Σκέτη μαγεία!
http://www.movietalk.gr/showthread.php?t=211
22.00 | Διαβολικοί εραστές (Ossessione) 1943
Σενάριο: L. Visconti, βασισμένο στο μυθιστόρημα «Οταχυδρόμος χτυπάει πάντα δύο φορές» του James M. Cain
Παίζουν: Clara Calamai, Massimo Girotti, Dhia Cristiani, Elio Marcuzzo
Οι «Διαβολικοί εραστές» είναι ένας θρήνος για τα ανθρώπινα πάθη. Είναι η παρατήρηση μίας αναπότρεπτης αλυσιδωτής αντίδρασης, με αρχετυπικές, θα έλεγε κανείς, καταβολές, παρμένες από τις αρχαιοελληνικές τραγωδίες: το πάθος γίνεται πέρασμα στο έγκλημα. Οι Ερινύες σκορπούν τις εμμονές, ο έρωτας γίνεται αποστροφή και υποψία, η προδοσία πέφτει σαν Θεϊκή τιμωρία και η εκδίκηση ξεπλένει το έγκλημα με περισσότερο αίμα. Όμως, πέρα από μία ερωτική τραγωδία, το «Ossessione» είναι ακριβώς ό,τι έτρεμε το φασιστικό κατεστημένο της εποχής: μία πολιτική καταγγελία του Visconti. Μία γενναία απεικόνιση της παρακμής της Ιταλικής κοινωνίας, του διαμελισμού των αξιών και του τέλους της αθωότητας. Οι εραστές πατάνε σε κινούμενοι άμμο, τη στιγμή που η χώρα βουλιάζει στην ίδια ακριβώς θανάσιμη παγίδα. Η τόλμη του Visconti θα τον βάλει στο στόχαστρο και θα τον οδηγήσει στη φυλακή. Θα έχει προλάβει όμως πρώτα να φτύσει το κατεστημένο στα μούτρα.
