Την Κυριακή 3 Μαρτίου 2019, στην εκπομπή “Ιστορία στο Κόκκινο” του Ραδιοφωνικού Σταθμού “Στο Κόκκινο 105,5” σε συνεργασία με τα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας, πραγματοποιήθηκε συζήτηση με θέμα “Δημόσια υγεία και κοινωνία στην Ελλάδα των οθωνικών χρόνων (1833-1850)”, με τους Βαγγέλη Καραμανωλάκη και Θανάση Μπαρλαγιάννη.
Ο Βαγγέλης Καραμανωλάκης συζήτησε με τον ιστορικό Θανάση Μπαρλαγιάννη για τη συγκρότηση του υγειονομικού δικτύου στην οθωνική περίοδο (1833-1850). Οι καραντίνες, τα λοιμοκαθαρτήρια, οι πρακτικοί γιατροί, η υγειονομική αστυνομία, η προσπάθεια του κράτους να ελέγξει το χώρο και να προστατεύσει τους πολίτες του από τις επιδημίες, αλλά και από κάθε είδους «αταξία», αποτελούν ορισμένους από τους βασικούς άξονες της συζήτησης. Μια κοινωνική ιστορία της υγείας, μια συζήτηση για νοοτροπίες και συμπεριφορές, στάσεις και αντιλήψεις.
Μπορείτε να ακούσετε παρακάτω τη ραδιοφωνική εκπομπή που αναφερόταν και στο Λαζαρέττο της Σύρου.
Η Ιστορία στο Κόκκινο επιθυμεί να συνομιλήσει για το χθες με σύγχρονους επιστήμονες και νέες οπτικές. Εστιασμένη κατά κύριο λόγο στον ταραγμένο 20ό αιώνα, την εποχή των άκρων και με αφορμή σημαντικές ιστορικές επετείους επιχειρεί να αναδείξει μια σειρά από άξονες που διέτρεξαν την πρόσφατη ελληνική ιστορία: από το κίνημα στο Γουδί έως και τη Μεταπολίτευση, από τη σταφιδική κρίση των αρχών του αιώνα έως το επισιτιστικό πρόγραμμα του ΕΑΜ, από το δημοτικιστικό κίνημα στην καθιέρωση του μονοτονικού. Ο στόχος είναι να μιλήσουμε για το παρελθόν ξεφεύγοντας από στερεότυπες εικόνες και έτοιμα σχήματα, να επεξεργαστούμε το παρελθόν ώστε να κατανοήσουμε το σήμερα. Η διαδρομή αυτή θα γίνει με τη συνεργασία των Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας, τόσο στην επιλογή των θεματικών και των συνομιλητών, όσο και με τη χρήση των μοναδικών αρχειακών και έντυπων συλλογών τους για τον 20ό αιώνα.
Επιμέλεια: Ηλίας Νικολακόπουλος
Μουσική επιμέλεια: Θανάσης Μήνας
Οργάνωση παραγωγής: Ιωάννα Βόγλη, Χρήστος Τριανταφύλλου
Λοιμοκαθαρτήριο Σύρου
Το πρώτο Λοιμοκαθαρτήριο Σύρου στην Ερμούπολη είχε κτιστεί αμέσως μετά την ίδρυση της νέας πόλης στη θέση που σήμερα βρίσκεται το Νεώριο, αλλά επειδή δεν επαρκούσε για τις αυξημένες ανάγκες της γοργά αναπτυσσόμενης πόλης αποφασίστηκε από τους Βαυαρούς Αντιβασιλείς να κατασκευαστεί καινούριο.
Το συγκρότημα του Λοιμοκαθαρτηρίου Σύρου περιέκλειε μια ορθογώνια αυλή, της οποίας η είσοδος ήταν στην νότια πλευρά, όπου και διασώζεται η μαρμάρινη πλάκα από την τελετή της θεμελίωσης του κτιρίου. Στις τρεις πλευρές υπήρχαν 32 διαμερίσματα για τις ανάγκες των ταξιδιωτών με ξεχωριστή κουζίνα, δικό τους αποχωρητήριο και τζάκι, ενώ στην δυτική πλευρά λειτουργούσαν τα μαγειρεία και τα γραφεία που κάλυπταν τις διοικητικές ανάγκες. Η συμμετρική κυρία όψη του κτηρίου του Λοιμοκαθαρτηρίου Σύρου που έβλεπε στην θάλασσα ήταν μονώροφη και στα άκρα διώροφη. Οι περισσότεροι ταξιδιώτες έρχονταν από την Μικρά Ασία, την Τουρκία και την Αίγυπτο και υποχρεωτικά έμεναν εδώ, τουλάχιστον επτά ημέρες.
Κατά την Κρητική επανάσταση, το 1866 το Λοιμοκαθαρτήριο Σύρου, χρησιμοποιήθηκε σαν καταφύγιο των Κρητών, το τέλος του 19ου αιώνα ως φυλακή, ενώ το 1908 στέγασε και το «Άσυλο Φρενοβλαβών». Η τελευταία του χρήση ήταν στα μετεμφυλιακά χρόνια ως φυλακή πολιτικών κρατουμένων.
Πηγή: greece.terrabook.com
